Mój warsztat...

... jest mały, ale zdecydowanie wystarczający. Myślę, że temat zaproponowany tutaj przez quidam corvus'a w trzeciej odsłonie Figurkowego Karnawału Blogowego (czyli "Warsztat") tak naprawdę nie jest zwykłym: "pokaż co tam masz na biurku". Moim zdaniem ukrywa się pod tym słowem filozofia poznania - pokaż mi swój warsztat a ja powiem Ci kim jesteś :) Widzisz quidam corvus ? - rozgryzłem Cię ;)

Mam ten komfort, że na moje fanaberie posiadam oddzielny kąt w niezagospodarowanym jeszcze pokoju (jeszcze, bo moja mała zołzica jak dorośnie za te dwa trzy lata to pewnie dostanie ten pokój a ja wtedy wyląduję z tymi pudłami, farbkami, chemią ... gdzie ? no gdzie ? aż strach myśleć). Wszystko co mi jest potrzebne do życia znajduje się na, pod i obok biurka na poniższym zdjęciu. 

Lubię porządek (w znaczeniu: ja wiem co gdzie leży, inni nie muszą się orientować) i wbrew pozorom na moim biurku wszystko leży na swoim miejscu, wszystko jest używane i potrzebne - co nie jest potrzebne ląduje na swój czas wygnania w pudłach pod biurkiem (bitsy, narzędzia i chemia). Zwróćcie, proszę, uwagę ,że mam kwiatki.

Gdzie jest Wally ?

W swoim warsztacie posiadam farbki zarówno Citadel'i, Vallejo i Army Paintera, standardowo mnóstwo wszelkiego rodzaju posypek oraz pozostałej chemii modelarskiej (lakiery, suche pigmenty, opóźniacze, zmywacz, gips, masy modelarskie a nawet bejca). Nie ograniczam się do chemii wargamingowo-figurkowej. Znajdzie się tutaj też ta budowlana jak i dla plastyków.

Pracując zawsze kończę projekt nim ruszę z następnym - tak po prostu już mam (taki wewnętrzny porządek). Dlatego na blacie mam zawsze jeden model (ew jakaś drużyna malowana seryjnie) - reszta czeka w kolejce w pudełkach, ew. na dalekim planie, sklejona i spodkładowana. Jako "trzymaczki" figurek używam korka od wina a farbki nakładam na wypraski po tabletkach. To i retardery są dla mnie bardziej wygodne niż używana wcześniej przeze mnie technika mokrej palety.

"Trzymaczka" do figurek i zarazem zajawka mojego kolejnego postu.

Moje palety malarskie (zebrałem ich całe mnóstwo i chyba starczą mi do końca świata).

Czasem przysiądę do mojego biurka na 15 minut dziennie (wieczorem) a czasem siedzę kilka godzin bo zapominam o całym świecie. Zwykłem nie pić nic podczas pracy przy biurku odkąd zamiast w kubełku wody pędzel wypłukałem w herbacie. Tak to oto przedstawia się moje miejsce dumania.

Wspomnę tylko jeszcze, że moje pomalowane figurki są "wystawione" w salonie w gablotce za szybką, ale jako, że gablotkę trudno podciągnąć pod "warsztat", to zdjęć nie ma :)